Kendi kendime ilk ataktan sonra bir daha asla çıkmayacak söz demiştim. İlk ataktan sonra vitaminler kullanmaya başlamış, yediklerime dikkat ediyordum. 3 ay sonra bugün 2. Atak gerçekleşti. Göbeğimin altında 3 tane sivilce şeklinde. Penise yakın. Dertlendim geçmiş aklıma geldi biraz anlatmak hemde kimseyle konuşamadığım için rahatlamak istedim. 
9 ay öncesine dönelim düzenli sporumu yapardım, sevgilim vardı çok mutlu değildim, nedeni sürekli ettiğimiz kavgalardı. 6 senedir birlikteydik bizimki üniversitede başlamıştı. Birbirimizi iyi tanıyor aileden biri gibi davranıyorduk. Evlenmeyi istemesemde o çok istiyordu. Anlaşamasak da seviyorduk. Ne kadar safmışız bugün bunu daha iyi anladım.
Ben genç aylık hanesine ciddi miktarda para giren, iyi giyinen, 600.000 tl lik arabaya binen, iyi bir üniversite mezunu, yurtdışında yüksek lisans yapmış yine türkiyede eğitmine ve iş hayatına devam eden insanların yakışıklı diye tabir ettiği bir erkeğim. (Maddiyatı belirtmemdeki amaç internette bu hastalığın eğitim ve gelir seviyesi düşüklerde görüldüğü anlatılıyor! Büyük yalan!) 
Sevgilimden ayrıldıktan sonra kendimi alkole verdim yalnızca iki kız ile birlikte oldum, bu iki kızda iyi eğitim almış düzenli hayatları olan kızlardı. Hiç dikkat etmedim, kondom kullanmadım. Nasıl kullanılır hiç öğrenmedim çünkü, takınca yaşadığım haz anlamsız geliyordu. 
Bu hastalığı kaptığımı yıl başından önce çok sancılı bir süreçte öğrendim. İlk başta tanı koyamadılar dolayısıyla ilacada neredeyse 20 gün sonra başladım. Gittiğim 3. Doktor kan testi ile tanıyı koydu ve hayatımın dönüm noktasına imzasını attı. 
İlk atak bittikten sonra yukarıda da söylediğim gibi bir daha çıkmayacağına kendimi fazlasıyla inandırdım. 3 ay sonra bugün 2. Sefer o kabarıklıkları görünce tekrar dünyam başıma yıkıldı. 
Ama bir şey fark ettim. Bu illet bizlere iyi hissediyorken yaşadığımız andan zevk almayı öğretiyor bence, sevdiklerimize daha iyi davranmayı, kendimizin mükemmel olmadığı gerçeğini dolayısıyla mütevaziliği. 
Şimdi ise üzerimde buhranlar bulutlar var, neden diyorum neden güzel ve saf sevgilimi bıraktım, neden oldurmaya çalışmadım, neden bitirdim, bitmesine izin verdim. Saf duygular kolay bulunmuyor heleki bir yaştan sonra imkansız hale geliyor. 
Geri dönüş olsa dönerdim sevgilime, saf hayatıma devam ederdim. Çekerdim sevgilim kavgalarını her şeyini. Şimdi lanetlendim, evlenmek istemene karşı çıktığım için bin pişmanım geriye dönüş yok biliyorum, ömür boyu da bu illeti insanlara bulaştırma olasılığı fikri bile beni bitiriyor. Bırak bunu en basitinden, genital bölgemi tıraş bile edemiyorum korkudan. 
Ne olursa olsun kim olursa olsun, bazen selam verdiğiniz görevli, bazense zamanında canımdan parça dediğiniz sevgiliniz, insan kaybedince anlıyor değerini, tıpkı sağlığını kaybedince geçmişin değerini anladığı gibi. 
Bazende diyorum ki ne dertler var bu nedir ki? Çekersin. Fakat kendi sorumsuzluğun yüzünden böyle bir bataklığa düşmek, hele ki tedavisinin olmaması daha da delirtiyor insanı. 
Keşke diyorum bu illetin tedavisi olsaydı gerekirse 1 yıl sürsün bu tedavi fakat söküp atsın bulaştırma ihtimalini. Nasıl safça seveceğiz, nasıl saf duygularla dokunacağız başkasına bu hastalıkla? Nasıl karşımızdakinin hayatını mahvetme riskini göze alacağız? 
Belki bir gün...

Alınanlar gücenenler olduysa kusura bakmayın dostlar. Ama ben eski sevgilimi ve hayatımı çok özledim.

Hissettiğin duyguların aynısını yaşıyorum. Eski hayatımı eski kendimi çok ama çok özlüyorum. Bir daha eskisi gibi olamayacak olmak beni çok üzüyor. Seni çok iyi anlıyorum. Her gece bununla yatıp bununla kalkmaktan çok ama çok yoruldum

Kardeşim hepimiz bu zorluklarla karşılaştık; hepimiz senin sahip olduğun neden ve keşke kelimelerine takılı kaldık. Ben sadece şunu söylemek istiyorum hayat toz pembeydi hepimiz için varlığını bile bilmediğimiz gözle görülmeyen o küçük uçuk bizlerin hayatlarında değişimlere sebep oldu. Ben daha önce de bir çok kişiye anlattım yine anlatacağım. Bir gün işe gitmek için servis beklerken çok dalgınım ve neden ben ? Neden benim başıma geldi neden daha önce evlenip de adam akıllı bir hayat yaşamadım diye düşünürken önümden yolda geçen birisine gözüm takıldı adamın yüzünde maske vardı yüzünü kapatmak için takmış ama yandan görülebiliyordu. Yüzü belki bi kazada belki doğuştan kötü bir haldeydi. Bu insan hayata tutunmaya çalışıyorken benim bi uçuk yüzünden canımı sıkmam beynimi zorlamam yanlıştı. Allah daha büyük dert vermesin. İnsanlar gerçekten de çok büyük zorluklarla mücadele ediyorlar ve bizlerin sahip olduğu bu şey çok yaygın. Ülkemizde cinsellik hakkında bilinçsizlik ve toplum baskısı yüzünden pek de bilinmemekte. Avrupaya amerikaya rusyaya vs baktığın zaman oranların ne kadar fazla olduğunu görebilirsin. Canını sıkma eskisi gibi yaşamana devam et dışarı çık, eğlen ne yapmaktan zevk alıyorsan onu yap bu senin günlük aktivitelerine veya sporuna veya işine okuluna gitmene engel değil. Bak benim komşum şizofreni hastası babası vefat ettikten sonra rahatsızlanmış ve yıllarca daha kötüye gitmiş daha 37 yaşında bir kız. Bu insan dışlanıyor, yuva kuramayacak çocuk sahibi olamayacak bizden daha kötü durumda olan insanlar var. Bizler evlenip çocuk sahibi de olabiliriz. 1-2 yıla daha iyi bir ilaç piyasaya geldiğinde belki hiç konuşulmayacak önemsenmeyecek birşey olacak. Kendini yıpratma hiç.

Bencede kendinizi bu kadar üzüp yıpratmayın. Hayat çok kısa. Günler çabuk gelip gidiyor. Her anın tadını çıkarın bence. Minicik kabarcıklar tadınızı bu kadar kaçırmasın hayatınızı gölgelemesin. Bana evliyken bulaştı. Ağdacı kızın ağzında hep Uçuk olurdu ve hep üflerdi. Bende diyorum bazen niye o kıza gittin gitmeseydin VS vs. Ama olacakmış oldu. Daha kötüsü olmadı iyiki. Ben birde eşime bulaştırdım ? hiç sesini çıkarmadı bir kerecik bile demedi bana da bulaştırdın diye. Sizi herşeyinizle sevecek küçücük kabarcıklarınızı da kabul edecek doğru insanlar mutlaka vardır. Yeter ki dürüst olun. Evet küçük ama bazen zorlayıcı olabiliyor ama ölümcül değil çıkıyor geçiyor. Çok üzerinde durmayın bence Bi kaç yıla güzel bir tedavi yöntemi mutlaka çıkacaktır.

Mutsuzherpesli evet haklısın ama bizim işimiz senden daha zor. Biz senin gibi evli değiliz yani bunu söylediğimizde bizimle olmayacak insanlar çıkacaktır. Çoğumuzun korkusu bu ve bulaştırmak malesef

(09-03-2020, Saat: 01:33)Nedenben Adlı Kullanıcıdan Alıntı: Mutsuzherpesli evet haklısın ama bizim işimiz senden daha zor. Biz senin gibi evli değiliz  yani bunu söylediğimizde bizimle olmayacak insanlar çıkacaktır. Çoğumuzun korkusu bu ve bulaştırmak malesef

Evet nedenben haklısın mutlaka olmayacak insanlar çıkacaktır. Eşimde benimle boşanmak isteyebilirdi ama yapmadı. Hatta yıllar sonra çocuk yaptık çocuğumuz bile erkenden alındı küçücük doğdu çektiklerimi size anlatamam ama hiç beni suçlamadı. Yeri geldi ben kendimi suçladım. Sizinde karşınıza umarım böyle insanlar çıkar ve kabullenir. Zaten aksini düşünecek insanda hayatınızda olmasın. İnanıyorum ki tedavisi de çıkacak ve hepimiz daha rahat bir hayata kavuşacağız.

Internette anlatilanlarin cogu yanlis. Hastalik tanisida kulucka suresi de vs vs. Ben bu hastaligin sosyoekinomik duzeyi yuksek insanlarda oldugunu dusunuyorum. Sana katiliyorum. Bir suru yurtdisi seyahatim calismam vs oldu muhtemelen o zaman kaptim bende. Suanda yurtdisinda calisiyorum ve sizlerin hergun tv de izlediginiz bir bolgede calisiyorum. Cok detaya girmeyim ama burda neler neler gordum. Minicik bebegini hastaneye kisin sirtinda getirirken bebegini sirtinda donarak olmesine neden olan insan gordum. Cadirda ailesiyle sogukta donan gordum. Karnina fuze giren insan gordum. Ozetle bizim hastaliginiz bunlarin yaninda komik hastalik bile degil. Herpesin insan psikolojisine verdigi zarar fizyolojiye verdigi zarardan bes kat fazla. Bence psikolojik etkisi cok cok daha kotu. Sitede bir soru vardi troll soru herpesli birini nasil anlarsiniz. Cok basit. Toplantiya giriyorum baskan bugun nicin durgunsunuz diyor. Kontrole gidiyorum mudur moraliniz bozuk diyor. Gecenlerde cayci bana geldi birkac gundur caniniz cok sıkkın oluruna birakin dedi.. anlasiliyor yani moralinizin bozuk oldugu besbelli iste. Ama umutsuz olmayin. Calismalarin bircogu ciddi calisma. Birkac ay olmasada bir kac yilda mikrobun en azindan vucutta latent kalmasini saglayacaklar.insallah

(09-03-2020, Saat: 00:30)Nedenben Adlı Kullanıcıdan Alıntı: Hissettiğin duyguların aynısını yaşıyorum. Eski hayatımı eski kendimi çok ama çok özlüyorum. Bir daha eskisi gibi olamayacak olmak beni çok üzüyor. Seni çok iyi anlıyorum. Her gece bununla yatıp bununla kalkmaktan çok ama çok yoruldum

Biz Seninle ne yapacağız böyle ??‍♀️?

Bu hastalık keşkeee eğitim ve gelir seviyesi düşük insanlarda olsaydı o zaman daha az kızgın olurdum. Doktorum bana bu hastalığın Türk ırkında görülmediğini, 90 lı yıllarda Türk erkeklerinin Rus ve yabancı kadın merakıyla çıktığını söyledi. Zaten genelde Rusya Brezilya vs gibi ülkelere gidip gelen, Kıbrıs merakı olan saygıdeğer beylerden kapmadık mı biz bu illeti

Merhabalar, 

Aynı duyguları ve hisleri eminim çoğu kişi ilk başta yasamıstır, ben de dahil. insan doğası gereği karşılaştığı ilk olumsuz durumu eski durumlarıyla ilişkilendirir ve sonuç pişmanlıklar.

Fakat dedigin gibi ilk şoku atlattıktan sonra hayata ve insanlara çok farklı bakıyorum. Bana farklı bir meziyet kazandırdığını düşünüyorum butun olumsuz durumların yanında.

Burada olan bütün kaygılı insanlar, iyi insanlar, karsısındaki insanı dusunen özverili bireyler.

Eskiyi geri getiremeyiz ama yeni farklı duygular bizi bekliyor. 
İnsallah her sey daha guzel olacak. Guzel günlere uyanalım Hep birlikte.