Konuyu Oyla:
  • Derecelendirme: 0/5 - 0 oy
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Psikolojik Destek
#1
[align=justify][font=Verdana]Merhaba herkese, her okuduğumda bana iyi gelen bir yazıyı sizlerle paylaşmak istedim. Bu yazıyı bilen ya da bilmeyen herhangi bir kişi de kendini iyi hissetse ne mutlu. Paylaşıma şu notla başlamak istiyorum: "Hiçbir şey tedavisiz değildir. Her sözümona tedavisiz hastalık tedavi edilmiştir."[/font][/align]

[align=justify][color=#000000][font=Verdana][size=small]MORRIS GOODMAN - MUCİZE ADAM[/size][/font][/color][/align]


[align=justify]Benim hikayem 10 Mart 1981 tarihinde başlıyor. Bu gün tüm hayatımı değiştirdi. Asla unutamayacağım bir gün. Bir uçak kazası geçirmiştim. Tamamen felç olmuş bir vaziyette hastaneye kaldırıldım. Omur iliğim ezilmişti, birinci ve ikinci boyun omurum kırılmıştı, yutma refleksim kaybolmuştu, yemek yiyemiyor, bir şey içemiyordum, diyaframım parçalanmıştı, nefes alamıyordum. Tek yapabildiğim gözlerimi kırpmaktı. Elbette doktorlar hayatımın geri kalanını bir bitki olarak geçireceğimi söylediler. Tek yapabileceğim gözlerimi kırpmaktı. Bana baktıklarında gördükleri tablo bu olmasına rağmen onların ne düşündüğünün bir önemi yoktu. Asıl önemli olan, benim ne düşündüğümdü. Kendimi yine normal bir insan olarak düşünüp, o hastaneden yürüyerek çıktığımı hayal ettim.[/align]



[align=justify]Hastanede başa çıkmam gereken tek şey zihnimdi ve zihninizi toparladınız mı işleri tekrar düzeltebilirsiniz.[/align]



[align=justify]Solunum cihazına bağlı yaşıyordum. Doktorlar diyaframım parçalandığı için bir daha asla kendi kendime nefes alamayacağımı söylemişlerdi. Ama içimden bir ses bana "Derin nefes al, derin nefes al" deyip duruyordu. En sonunda solunum cihazından kurtuldum. Bir açıklama yapamadılar. Beni hedefimden ya da hayalimden uzaklaştıracak herhangi bir şeyin aklıma girmesine izin veremezdim.[/align]



[align=justify]Noel'de hastaneden yürüyerek çıkmayı kendime hedef koymuştum ve bunu başardım. Hastaneden iki ayağım üzerinde yürüyerek çıktım. Bunun olamayacağını söylemişlerdi. O günü asla unutmayacağım.[/align]



[align=justify]Şu anda oldukları yerde oturan ve canları yanan insanlara söylüyorum, hayatımın özetini çıkaracak olsam ve insanlara hayatta ne yapabileceklerini özetleyecek olsam, şu beş kelimeyi söylerdim: "İnsan ne düşünüyorsa o olur."[/align]
Cevapla

#2
Güzel bir paylaşım teşekkürler.. tabi ki herşey zihnimizde bitiyor.. keşke bu şekilde bütün hastalıkları yenebilseydik
Cevapla

#3
Keşke hersey eskisine dönse
Cevapla



Hızlı Menü:


Konuyu Okuyanlar:
2 Ziyaretçi