23-03-2021, Saat: 21:54
(23-03-2021, Saat: 21:04)Banshee Adlı Kullanıcıdan Alıntı: Merhabalar öncelikle , 2 ay önce girdiğim ilişki sonrası bu hastalığı öğrendim ilişkiye girdikten bir kaç gün sonra lezyonlar oluşmaya başladı. Başlarda önemsemedim daha sonrasında aynı yere yakın bi yerde çıkmaya başlayınca kuşkulanmaya başladım. Araştırmalar yaptım ve sonucunda herpes olduğundan emin oldum. Araştırmadığım kaynak kalmadı cidden ve bu forumdaki her bir kelimeye kadar okudum bile Tüm bu olayları kavradıktan sonra doğal olarak bi kaç gün depresyon moduna girdim. 2 farklı doktora gittim beni şaşırtan olay iki doktorun da farklı şeyler söylemesi oldu biri hafif bi iltihap derken diğeri herpes dedi. Herpes olduğumu belirten doktora tedirgin olmalı mıyım ne yapmalıyım ilişkiye giremeyecek miyim tarzında sorular sordum doktor önemsenecek bir durum olmadığını lezyon yokken normal hayatım gibi devam etmemi söyledi fakat o an tatmin olmadım pek çünkü paranoyaklaşmıştım. Daha sonrasında annem corona oldu ve bende zorunlu olarak karantinada kaldım. Bu zamanlar çok düşündüm ve kafa olarak kendimi toparlamaya başladım. Bir uçuk hayatımı mı mahvedicek? bu soruları ve bunun gibi bir çok soruyu düşündüm kendi kendime. Üstelik belki de bu forumdaki en genç bireyim. Benim asıl üzüldüğüm nokta şu oldu ilişkiye girdiğim kız arkadaş belki bu hastalığını bilmiyordu bu olabilir. fakat ben 3. sınıfta bir üniversite öğrencisi olarak bu hastalığa yakalanmasam varlığını öğrenemiyecektim. Burda ki şikayetim aslında bize verilmeyen ya da çok kısıtlı verilen cinsel sağlık hakkında bilgiler kusura bakmayın ama ben burda eğitim sistemini suçlu buluyorum Amerika ya da Avrupa'da ki gelişmiş ülkelerde bu eğitim iyi bir şekilde veriliyor. Şuan psikolojim iyi bir durumda ve bir lezyonum daha oluştu geçen günlerde herhangi bir ilaç kullanmıyorum şuan çünkü dert edilecek bir şekilde bir ağrı ya da kaşıntı durumu yaşamıyorum hijyene önem veriyorum. Bide mesela ben bu hastalığı 2 arkadaşımla daha paylaştım kendileri böyle bir hastalığın var olduğunu ilk defa duydular 2 ay önceki ben gibi : Şimdi ben bi tavsiye vericek olursam şöyle olur benim gibi psikolijisi güçlü arkadaşlar yok baktığım kadar sitede bunu normal karşılıyorum herkesin yapısı ya da karakteri bir değil sonuçta ama cidden kendimizi harap edicek hayatımızı karartıcak bir hastalık olduğunu düşünmüyorum ve en önemlisi bu hastalığı kabullenilmesi gerektiğini düşünüyorum kendi açımdan. Bir yandan da baktığınızda bu ölümcül bir hastalık değil günlük aktivitelerinizi engelleyecek bir durum da yok çoğu insanın endişelendiği cinsel ilişki açıkçası. Bu forumda bu konuyla ilgili bir çok yorum var ben daha fazla bişey ekliyemiycem. Bu arada başlarda neden ben gibi dramalara bende girdim üstelik çok gencim önümde uzun bir yol var. Ama daha sonra şükretmesini bildim ve bu olay beni kafa yapısı olarak çok geliştirdi. Son olarak diyeceğim karamsar arkadaşlar daha fazla kendinizi yıpratmayın evet keşkelerimiz oluyo ama bi faydası yok hayata atılın ilişki durumunda karşınızdaki insanı bilgilendirin öncelikle. Bu arada bazı sorularım var ileriki zamanlarda , tecrübeli arkadaşlar yanıtlarsa sevinirim
Öncelikle gecmis olsun ve aramıza hosgeldin kardeşim. Aynen bende senin gibi ilkte çok taktım kafaya ama artık takmıyorum çünkü onemsenecek kadar büyük birsey değil. Benim 6 ay dolana kadar ayda bir çıkıyordu bacağımda agri yanma oluyordu çıktığında ama artik vücut tamamen alıştı. Çıkarken çıkan yerde hafif agri oluyor ve 2-3 küçük lezyon cikiyor ve 3 gun içinde geçiyor. Ozellikle beni tetikleyen şeyin fındık fıstık olmasına çok sevdindim ve bunu öğrenebildigim iyi oldu. Çünkü işim gereği çok uykusuz yorgun stres oluyorum ve cokta üzüldüğüm zamanlar hiç çıkmadı. 2 ay boyle devam etti ve fındık fıstık yediğim anda çıktı hemen. Bende doktora sorduğumda cokta önemli birsey degil kafaya takmaya gerek yok dedi. Umuyorum ki 1-2 sene dolduğu zaman senede en fazla 2 atak geçiririm. Herhangi bir takviye ilac felan kullanmiyorumda. Tabi zor geçiren arkadaşlarda var. Insallah en yakın zamanda ilaci veya 6 ayda bir yapılan baskilayici bir aşısı bulunurdu herkes bu durumdan kurtulur. Bunada şükür.